Zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Taki inny od odwiedzanych przez nas dotychczas miast, gwarantujący możliwość przebywania na styku historii z nowoczesnością. Edynburg, od 1437 szkocka stolica, spodobał mi się bardziej niż bardzo. Czasem ciężko jest mi wyrazić słowami dlaczego akurat w danym miejscu czuje się po prostu przyjemnie. Jeśli chodzi o to miasto na pewno na pozytywny jego odbiór wpłynęła mieszanka różnych składowych – architektury, przyjaznych mieszkańców, wyjątkowych widoków i ciekawych historii. P.s. wiecie, że J.K. Rowling w jednej z tutejszych kawiarni napisała pierwszą serię książek o Harrym Potterze, a zainspirowany historią edynburskiego
schizofrenika Williama Brodie’go Robert Louis Stevenson napisał tu swą słynną powieść kryminalną “Dr Jekyll i Mr Hyde”??!!
Przyjechaliśmy doń z Glasgow pociągiem, cena za osobę w jedną stronę to kilka funtów. Ponieważ wracaliśmy tego samego dnia, znowu ograniczyliśmy się jedynie do centrum, składającego się ze Starego
i Nowego Miasta, rozdzielonych ogrodami Princes Street Gardens. Teren parku powstał po osuszeniu znajdującego się tam onegdaj jeziora Nor Loch, nie mylić z Loch Ness (gdy o tym przeczytałam odrazu przypomniała mi się scena z jednego z moich ukochanych filmów, “Poszukiwany, poszukiwana” z granym przez Jerzego Dobrowolskiego dyrektorem oglądającym makietę jakiegoś osiedla. – Panie dyrektorze! Tu jest jezioro! – A to nie, nie… A nie, dobrze! To jezioro damy tutaj… a ten niech sobie stoi w zieleni). Jak łatwo się domyślić ta pierwsza część jest iście wiekową dzielnicą – jej budowa rozpoczęła się już we wczesnym średniowieczu. Ciągnie się ona od edynburskiego Zamku po Pałac Holyrood. Nowe Miasto to z kolei wiek XVIII i banki, urzędy, rezydencje.
Z dworca wleźliśmy schodami pod górę na starówkę, po drodze zahaczając o mikroskopijna knajpkę Half Way, której atmosfera była tak rodzinnie – domowa, że ledwośmy dali radę ruszyć z niej na zwiedzanie, tak bardzo się nie chciało. Głośne rozmowy, śmiech, a do tego wszystkie pozycje z krótkiego menu były totalnym niebem w gębie. Zwłaszcza ichniejszy cullen skink, czyli pożywna, gęsta zupa, której kluczowym składnikiem jest wędzony łupacz – palce lizać. Jak głosi szyld wiszący nad drzwiami jest to najmniejszy edynburski pub, jednak w tym przypadku wielkość nie wpływała na jakość. Zresztą ile w tym prawdy, nie wiadomo. Po dwóch godzinach od opuszczenia tego lokalu natrafiliśmy na ponoć najmniejszy pub w całej Szkocji. Ciekawe czy mogą się też poszczycić takimi rekordami w skali światowej (ale wtedy musieliby chyba sadzać gości w dwumetrowych kuflach i wlewać piwo do środka. Innego wyjścia nie widzę). Bez względu jednak na wielkość wyszynków muszę przyznać, że każda z mijanych przez nas knajp wyglądała zachęcająco. Mi najbardziej zależało na odszukaniu Greyfriars Bobby, z którym związana jest wzruszająca legenda. Otóż bezpośrednio przed lokalem znajduje się pomnik psiaka rasy skye terrier, który przez niemal 14 lat czuwał przy grobie swego właściciela Johna Graya. Postać wiernego czworonoga, jako wzór cudownej przyjaźni i miłości, pojawiła się też w książkach i filmach. Nawet, gdy to piszę, łza mi się w oku kręci. Psy górą!
Pozostanę jeszcze na chwilę w klimacie nazwijmy to gastronomicznym. Otóż tego dnia Sebek wypatrzył sobie dość osobliwy deser, a mianowicie smażonego w głębokim tłuszczu Marsa. Nie jest on pyszka, ani trochę. Mimo, iż wszystkie dziwaczne dania ze świata, których kosztujemy, typu skorpiony czy robale, smakują zazwyczaj “jak kurczak”, w tym przypadku otrzymacie po prostu zwykłego batona, jeno utaplanego w średnio świeżym oleju. Oczywiście o gustach się nie dyskutuje, niemniej jednak sugerowałabym nie nastawiać się nadmiernie na jakieś wybitne doznania dla podniebienia, jakkolwiek pięknie nie byłyby one reklamowane (jeśli chodzi o rozkosz dla oczu w kategorii prezentowania produktów sprzedawcy oblegający turystyczne części szkockich miast są zdecydowanie mistrzami).
Zwiedzanie właściwe rozpoczęliśmy od edynburskiego Zamku, będącego jedną z bardziej okazałych, a zarazem leciwych fortec Wielkiej Brytanii. Jego fortyfikacje oraz mury zachowują ponoć swoją oryginalną formę już prawie 800 lat. Budowla znajduje się na granitowym szczycie wygasłego wulkanu, monumentalnego Castle Rock. Szczęśliwie wcześniej wdrapaliśmy się na górę (wspinaczkę przerywając posiłkiem w pubie), więc nie odczuliśmy nazbyt dotkliwie wejścia na 120 metrów n.p.m. W drodze do Zamku trafiliśmy na coś fantastycznego – położone przy Castlehill Kamerę Obscurę i Świat Iluzji, których początki sięgają pierwszej połowy XIX wieku. Zachwyciły mnie zwłaszcza lustra wydłużające i wyszczuplające optycznie nogi. Wyborne. Niemalże vis-a-vis tej iście lunaparkowej atrakcji znajdziecie natomiast Scotch Whisky Experience, oferujące część artystyczną, czyli m.in. edukacyjna przejażdżkę w specjalnej beczce i część degustacyjną. Uprzedzając pytania – tanio nie jest. Destylarni i sklepów z whisky jest zaś wszędzie od groma, więc jeśli zależy Wam tylko na zakupie pamiątkowej butelki możecie sobie spokojnie odpuścić te topowe punkty, na rzecz mniejszych i bardziej oddalonych od głównych szlaków turystycznych.
Wspomniana Castlehill jest jednym z trzech najważniejszych ciągów ulic, obok Lawnmarket i High Street, które przylegają do głównej drogi starówki, czyli 1,5 kilometrowej Royal Mile. Nie bez kozery “Królewska Mila” przyciąga wszystkich turystów – oprócz licznych muzeów wzdłuż traktu, na jego przeciwległych końcach ulokowano dwa kluczowe zabytki. Z jednej strony Zamek, z drugiej zaś Pałac Holyrood, do którego doszliśmy dokładnie w godzinę zamknięcia. Porobiliśmy więc tylko zdjęcia, także starym grobowcom pobliskiego cmentarza. Było tyle do zobaczenia w tzw. międzyczasie, że do rezydencji monarchów brytyjskich w Szkocji, odwiedzanej m.in. przez Królową Elżbietę, dotarliśmy dopiero późnym popołudniem. Wcześniej relaksowaliśmy się trochę w ogrodach Princes Street Gardens, znajdujących w dolinie pomiędzy Old Town a New Town. Pośrodku ogrodu (…siedzi ta królewska para…) znajduje się sztuczne wzgórze, na którym ulokowano mi.n. tak istotne budynki jak Royal Scottish Academy, National Gallery of Scotland oraz Bank of Scotland. Po przyjemnym chillu wśród zieleni udaliśmy się natomiast w kierunku budowanego w czasach oświecenia Nowego Miasta. Powstało ono głównie w celu poprawy fatalnych warunków bytowych mieszkańców Starówki, na której brakowało kanalizacji, a wąskie i kręte uliczki wzmagały i tak duże ryzyko pożarów. Z tego względu w nowej dzielnicy powstały szerokie i wygodne trakty, obsadzone kluczowymi urzędami i pięknymi rezydencjami. Żeby się nie zgubić nie zbaczaliśmy zbytnio z Princess Street, nonszalanckie włóczenie się bez mapy zostawiając sobie na magiczną starówkę. Spacerem ten dzień stał i był to jeden z ciekawszych, a jednocześnie wcale nie tak męczących jakby można było wnosić po liczbie pokonanych kilometrów, spacerów w naszym turystycznym dorobku.
Z ogromnym żalem opuszczaliśmy szkocką stolicę. Tak dużo do zobaczenia, tak niewiele czasu. Z jednej strony niezliczona ilość zabytków, z czego całkiem sporo must see z turystycznej listy. Z drugiej zaś chęć niespiesznego spacerowania, podziwiania prześlicznych sklepowych witryn, napawania się niepowtarzalnym klimatem. Cały czas mieliśmy wrażenie przeniesienia się w czasie, całkiem poważnie wypatrywałam Sherlocka Holmesa i Dr. Watsona w którejś ze stylowych knajp (tak, wiem, najsłynniejsze muzeum poświęcone wybitnemu detektywowi znajduje się przy Baker Street w Londynie, niemniej jednak autor powieści o Sherlocku, sir Arthur Ignatius Conan Doyle, przyszedł na świat nie gdzie indziej, a w Edynburgu), a widok dam w sukniach i dżentelmenów w cylindrach wcale by mnie nie zszokował. Tam każdy budynek zdaje się nieść za sobą jakąś historię, trochę mroczną, na pewno tajemniczą, bo jakież inne mogłyby się dziać w tym magicznym mieście. Zachwyciła mnie także spójność architektury, brak obrzydliwych billboardów, pstrokacizny elewacji i kompozycji od sasa do lasa. Nawet jeśli jakiś budynek mieści w sobie nowoczesne biura i punkty usługowe, to i tak wygląda jak wyjęty żywcem z lat dawnych. Zresztą nie jestem odosobniona w swoim zachwycie. Taki np. Advocates Close, położony w samym sercu Starego Miasta, otrzymał w 2014 najwyższą nagrodę w dziedzinie szkockiej architektury. Jak wskazano w uzasadnieniu werdyktu kapituły łączy on w sobie współczesność z duchem historii, robiąc tym samym ukłon w stronę spuścizny narodowej. Mam nadzieję, że niebawem także w Polsce będziemy mogli cieszyć się prawdziwym urokiem miast, a nie kaleczyć oczy paskudnymi reklamami, odblaskowymi szyldami od czapy i neonami a’la uboga siostra Las Vegas.
You have brought up a very excellent details, thanks for the post.
Scrap aluminium compaction Aluminium pipe recycling Aluminium scrap export-import regulations
Copper scrap industry networking Copper scrap supply Copper scrap supply chain optimization
Copper strip recycling Copper scrap documentation Industrial copper recycling capabilities
Copper scrap transport Copper scrap innovation Copper scrap pollution prevention
Metal reclamation Aluminium recycling future trends Aluminum recycling transport
Metal waste reduction, Aluminum cable scrap import, Metal waste residue
Metal reclamation and recycling yard Aluminium recycling consultancy Industrial aluminium waste solutions
Metal waste baling services, Aluminum cable scrap recycling guidelines, Scrap metal exports
Scrap metal retrieval services Aluminium industrial recycling Aluminium recycling plant operations
Metal scraps recycling solutions, Aluminum cable scrap import restrictions, Metal recycle yard
Metal waste inventory Aluminium recycling quality assurance Casting aluminum scrap
Metal scrap heap, Recycle aluminum cables, Metal reclamation depot
Scrap metal recovery depot Aluminum scrap material recovery Scrap aluminium licensing
Metal waste processing, Selling aluminum cable, Metal recycling and reclamation center
Metal scrap recovery and reprocessing Scrap aluminium waste management Aluminium scrap appraisal
Scrap metal shipping, Aluminum cable waste, End-of-life metal recovery
Scrap copper transportation Copper scrap purity Copper scrap prices today
Scrap metal reclamation solutions, Copper scrap energy efficiency, Metal waste disposal regulations
Copper scrap recycling Copper has a long and illustrious history in the world of building and home decor. Dating back to ancient civilizations such as Egypt, Greece, and Rome, copper was used in a variety of applications, from roofing and plumbing to decorative sculptures and jewelry. One of the most significant uses of copper in history was its use in roofing. Copper roofs were popular among wealthy families in medieval Europe, and they continue to be used for high-end buildings today. Copper is known for its durability and resistance to weathering, making it an ideal material for roofs that need to withstand harsh climates and frequent exposure to the elements. Copper also has a unique appearance that sets it apart from other metals. Its warm, reddish-brown color develops a rich patina over time, giving it a distinctive and beautiful look. This patina is the result of the natural process of oxidation, which causes the copper to darken and take on a greenish hue. Many people find this natural progression of the metal to be aesthetically pleasing and desirable. In addition to its use in roofing, copper has been used in a variety of decorative applications throughout history. From sculptures and jewelry to vases and candlesticks, copper has been prized for its unique color and malleability. Its versatility as a material makes it a popular choice for designers looking to add a touch of warmth and texture to their creations. Today, copper is still widely used in building and home decor. From ceiling tiles and backsplashes to light fixtures and furniture, copper has made a resurgence in popularity in recent years. Its timeless appeal and durability make it a smart choice for those looking to invest in high-quality materials for their home or commercial space. Whether used in a traditional or modern context, copper continues to be a beloved material in the world of building and design. Its rich history and enduring beauty ensure that it will remain a staple in home decor for generations to come Metal recovery and reprocessing facility Copper scrap sustainability reporting Copper scrap trading platform Copper scrap purchasing contracts Copper scrap collection center Metal scrap reclaiming yard
Scrap copper waste disposal Copper has been used by humans for thousands of years. The first evidence of copper use dates back to the 8th millennium BC, during the early Neolithic period. Copper was one of the first metals to be used because it can be easily found in its natural state, and it is malleable and ductile. At first, copper was used to make ornaments and decorative objects. The Egyptians used copper to make tools, weapons, and jewelry. The Greeks and Romans used copper for coins, jewelry, pots, and plates. In the Middle Ages, copper was used for candelabras, church crosses, and other decorative objects. As copper became more plentiful and more widely used, people started to discover its other properties. Copper is an excellent conductor of heat and electricity, which led to its use in electrical wiring and plumbing. Its antimicrobial properties made it useful for water pipes and medical instruments. During the Industrial Revolution, copper became even more important. It was used in the production of steam engines, machinery, and electrical equipment. The invention of telegraph and telephone technology also relied heavily on copper wire. Today, copper is still widely used in many industries. It is used in construction, plumbing, electrical wiring, and telecommunications. It is also used in the production of coins, alloys, and other metals. Copper is an important part of our everyday lives, and its usefulness and durability have made it a valuable resource throughout history Metal reclamation and reprocessing solutions Copper hydroxide scrap buyer Scrap Copper recycling centers Copper scrap industry associations Copper alloy salvage Metal salvage yard
Metal waste disassembling Metal reclaiming and reuse Iron and steel recovery and recycling
Ferrous metal sourcing, Scrap iron reclaiming yard, Scrap metal import regulations
What i do not understood is actually how you’re no longer actually a lot more smartly-preferred than you might be right now. You’re so intelligent. You already know thus significantly when it comes to this topic, made me personally believe it from numerous varied angles. Its like women and men aren’t fascinated except it is something to accomplish with Woman gaga! Your own stuffs excellent. Always maintain it up!
Metal trade compliance Ferrous metal reclaiming and reprocessing Iron scrap recycling best practices
Ferrous material weight measurement, Scrap iron collection, Scrap metal waste reduction initiatives
Scrap metal melting Ferrous scrap reclaiming Iron recovery and recollection
Ferrous metal reclaiming facility, Iron recycling center, Metal rejuvenation
Scrap metal recycling economics Ferrous material recycling unit Iron and steel scrapping and recuperation
Ferrous material analysis, Iron scrap reclaiming, Scrap metal market analysis
Metal waste management and recycling Ferrous material recycling innovation Iron scrap smelting
Ferrous recovery best practices, Iron scrap reclaiming and reprocessing, Metal reclaiming and repurposing services
I in addition to my guys ended up taking note of the best suggestions located on your web site while before long developed a horrible suspicion I never expressed respect to the website owner for them. The ladies appeared to be for that reason thrilled to study all of them and have actually been loving them. Appreciation for actually being quite thoughtful and for utilizing certain amazing useful guides millions of individuals are really wanting to discover. Our honest apologies for not saying thanks to you sooner.
Your post has been incredibly helpful. Thank you for the guidance!
Such a well-researched piece! It’s evident how much effort you’ve put in.
You actually make it seem really easy with your presentation but I in finding this matter to be actually something that I believe I would by no means understand. It sort of feels too complex and very huge for me. I’m looking ahead in your next publish, I¦ll attempt to get the hold of it!
I get pleasure from, result in I discovered just what I was taking a look for. You’ve ended my four day long hunt! God Bless you man. Have a nice day. Bye
This piece was beautifully written and incredibly informative. Thank you for sharing!
This post is a testament to your expertise and hard work. Thank you!
Thank you for adding value to the conversation with your insights.
What Is Sugar Defender? Sugar Defender is a natural blood sugar support formula created by Tom Green. It is based on scientific breakthroughs and clinical studies.
Your post was a beacon of knowledge. Thank you for illuminating this subject.
I’m amazed by the depth and b enjoy readingth of your knowledge. Thanks for sharing!
Your post resonated with me on many levels. Thank you for writing it!
Thanks for the hard work. I could almost see the sweat on the keyboard. Much appreciated!
best ivermectin horse wormer stromectol buy stromectol ivermectin buy
can you give ivermectin to cats https://stromectolt.com – stromectol buy
Such a well-researched piece! It’s evident how much effort you’ve put in.
This is one of the most comprehensive articles I’ve enjoy reading on this topic. Kudos!
I’m so glad I stumbled upon this article. It was exactly what I needed to enjoy reading!
Hey! Someone in my Facebook group shared this site with us so I came to check it out. I’m definitely enjoying the information. I’m bookmarking and will be tweeting this to my followers! Fantastic blog and terrific style and design.
Dead pent articles, Really enjoyed looking through.
I’d incessantly want to be update on new posts on this internet site, saved to my bookmarks! .